تکنولوژی گوشیهای تاشدنی و پروژه اندرومدا
گجتهای تاشدنی، دو ویژگی بارز و منحصربهفرد دارند؛ این گجتها در حالت تاشده بسیار کمجا بوده و بهراحتی قابل حمل هستند، حال آنکه در حالتی که باز شده و میتوان از کل ظرفیت گجت استفاده کرد، علاوهبر قدرت پردازشی بالا، نمایشگر بزرگتری را نیز در اختیار کاربران قرار میدهند تا وظایفهای پردازشی خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهند. این همان استراتژی است که بسیاری از شرکتها برای فرار از محدودیتهای گوشیهای هوشمند بهدنبال سرمایهگذاری روی آن هستند.
علاوهبر این، در حال حاضر مرز بین پردازشهای مختلف با دو پلتفرم متفاوت موبایل و کامپیوتر خانگی، در حال کمرنگ شدن است. تکامل تکنولوژی رایانش و پردازش ابری و ترکیب آن با تکنولوژیهای نسل جدید و پرسرعت دستگاههای موبایل ( LTE و 5G) و کامپیوترهایی که همیشه به اینترنت متصل هستند و بهراحتی از مدل رومیزی (دسکتاپ) به تبلتهای قابل حمل تبدیل میشوند، باعث شده تا پردازش و کاربری مختلف به امری بسیار ساده تبدیل شود. همچنین کسانی که زمانی امور روزمره خود را با دستگاههای رومیزی و ثابت انجام میدادند، اکنون میتوانند همان امور و حتی کارهای بیشتری را بسیار سادهتر و سریعتر با گوشیهای هوشمند خود انجام دهند.
همین موضوع باعث شده تا گوشیهای هوشمند روزبهروز در حال بزرگتر شدن باشند و مایکروسافت و دیگر شرکتها با هم در تلاشاند تا وجود گوشیهای تاشدنی را قابل قبول و منطقی جلوه دهند. نرمافزار یکی از عناصر کلیدی برای منطقی و کاربردیتر شدن انعطاف در یک گوشیهوشمند است. درواقع نرمافزار است که مشخص میکند چه کارهایی را میتوان با تاشدنیها انجام داد که با گوشیهای هوشمند معمولی ممکن نیست.