ستارهای در اندرومدا که از میلیونها سال ..
ستارهای واقع در کهکشان اندرومدا، میلیونها سال است که هرساله منفجر میشود و بزرگترین باقیماندهی ستارهای را از خود بهجا گذاشته است.
منجمان بهتازگی ستارهای را در کهکشان اندرومدا مشاهدهکردهاند که از چند میلیون سال پیش، بهصورت مداوم درحال فوران است و یکی از بزرگترین پوستههای تاکانن دیدهشده از مواد فورانی را تشکیل داده است.
این پژوهش جدید که در مجلهی nature منتشر شده است، نهتنها کشف قبلی از بقایای چنین ابرنواختری را در کهکشانی دیگر یادآوری میکند، بلکه راه آشکارسازی تعداد زیادی از این نوع نواخترها را هموار میکند. ویژگی بارز این نواخترها، انفجارهای متعدد آنها است. آشکارسازی تعداد بیشتری از این نوع نواخترها میتواند به درک بهتر از چگونگی تغییرات عالم در زمانهای مختلف کمککند.
چنین ستارهای که مسئول تولید بقایای ستارهای به پهنای 400 سال نوری است، خود، یکی از انواع بسیار کوچک ستارهای به نام کوتولهی سفید است. این ستارهها زمانی بهوجود میآیند که یک ستارهی کوچک میمیرد و لایههای بیرونی خود را از دست میدهد و تنها هستهی کوچک و چگال آن باقی میماند.
اما در این مورد، موضوع متفاوت است. M31N2008-12a، یک کوتولهی سفید معمولی نیست. این ستارهی کوچک، یک همرقص دارد. زمانیکه ستارهی کوتوله و ستارهی همراهش بهدور یکدیگر میگردند، کوتولهی سفید، سریعا از خود هیدروژن ساطع میکند. زمانیکه این گاز هیدروژن به سطح ستاره میرسد، بهدلیل گرانش بسیار زیاد کوتولهی سفید، گرم و فشرده میشود. نهایتا هلیوم به نقطهی قطعی میرسد که بهصورت خودبهخودی به هلیوم تبدیل میشود و باعث انبساط سریع پوسته میشود. به این انفجار ناگهانی و خودبهخودی، نواختر گفته میشود.
انفجار هستهای باعث میشود که ستاره، یک میلیون برابر حالت اولیهی خود، روشنایی داشتهباشد و مواد را با 3 درصد سرعت نور به بیرون پرتابکند. در مورد M31N2008-12a، انفجارهای متعدد در طول زمان، باعث ایجاد پوستهی بزرگی از غبار و گاز منبسط شونده در اطراف کوتولهی سفید شده است.
باتوجهبه پژوهش انجامشده، پوستهی گازی و غباری ایجادشده در اطراف کوتولهی سفید، حتی از پوستههای ایجادشده توسط انفجارهای ابرنواختری نیز بزرگتر است و نشان میدهد که که کوتولهی سفید M31N2008-12a، میلیونها سال، با فرکانس بالا فوران کرده است.