خرید کتاب

گوشی‌های تاشدنی کنونی برای نمایشگرهای منعطف خود به پوشش‌های پلاستیکی متکی هستند؛ اما کورنینگ تلاش می‌کند پوشش منعطف شیشه‌ای را تولید کند.

درحالی‌که شرکت‌هایی همچون سامسونگ و هواوی گوشی‌های تاشدنی خود را معرفی کرده‌اند، گمانه‌زنی‌ها درباره‌ی تلاش‌های اپل برای تولید گوشی تاشدنی نیز رو‌به‌افزایش هستند  .

می‌دانیم اهالی کوپرتینو پیش‌ازاین پتنت‌هایی در حوزه‌ی گوشی تاشدنی ثبت کرده‌اند؛ اما باتوجه‌به استانداردهای کیفی سخت‌گیرانه‌ی اپل درباره‌ی گوشی‌های این شرکت و ضخامت زیاد و قیمت سرسام‌آور گوشی‌های تاشدنی فعلی، احتمالا تا معرفی گوشی تاشدنی اهالی کوپرتینو فاصله‌ی زیادی داریم.

یکی از نوآوری‌هایی که احتمالا مدنظر این غول آمریکایی است؛ شیشه‌هایی با قابلیت تاشدن است. گوشی‌های تاشدنی کنونی برای نمایشگرهای منعطفش به پلیمرهای پلاستیک متکی هستند؛ اما برخلاف شیشه، پوشش‌های پلاستیکی مستعد چروک‌شدن هستند و احتمالا نوعی «خطّ تا» در محل تاشدن نمایشگرِ گوشی‌های تاشدنی ایجاد خواهد شد. یکی دیگر از مشکلات پوشش‌های پلاستیکی این است که خراشیدن آن‌ها به‌مراتب ساده‌تر از شیشه است و همین مسئله باعث می‌شود دوام پوشش‌های پلاستیکی کمتر از نمونه‌های شیشه‌ای باشد.

شرکت کورنینگ که به‌‌دلیل شیشه‌های گوریلا گلس شناخته می‌شود، بسیار تلاش می‌کند نوعی شیشه‌ی تاشو را تولید کند. چنین محصولی ممکن است در آینده در آیفون‌های تاشدنی اپل هم به‌کار رود. باید به‌خاطر داشت که کورنینگ یکی از تأمین‌کنندگان باسابقه‌ی اپل محسوب می‌شود و سال‌ها است که پوشش گوریلا گلس این شرکت در آیفون و آیپد استفاده می‌شوند.

امروزه بحران‌های زیست‌‌محیطی و عواقب آن یعنی تغییرات اقلیمی درحالی سیاره را در می‌‌نوردند که هنوز راه‌‌حل مناسبی برای مهار دی‌‌اکسید کربن - به‌‌عنوان مهم‌ترین آلاینده جوی - در دسترس ما نیست. مدت‌‌ها است که دانشمندان این رؤیا را در سر می‌پرورانند که باکمک فناوری، این گاز دردسرساز را از جو زمین جذب کرده و در حالت خوشبینانه‌‌تر حتی بتوانند آن را به یک ماده‌ی مفید و کاربردی تبدیل کنند.

اما این همه‌‌ی ماجرا نیست، آنچه ما نیاز داریم نه‌‌تنها یک راهکار عملی، بلکه ارزان‌‌قیمت است. راهکاری که با جذب میزان کافی کربن از اتمسفر، عملا بتواند تفاوتی قابل‌‌ملاحظه در وضعیت فعلی رقم بزند. شاید خبر خوب این باشد که ممکن است دانشمندان استرالیایی در آن‌‌سوی سیاره موفق به یافتن این راهکار شده باشند

پژوهشگران دانشگاه RMIT در ملبورن نوعی فناوری را توسعه داده‌اند که می‌تواند گاز دی‌اکسید کربن را به ذراتی از دوده‌‌ی خالص تبدیل کند. از زمانی‌که ما به خطرات گرمایش جهانی و عواقب ناگوار آن پی برده‌‌ایم، احیای چرخه‌‌ی کربن در گازهای گلخانه‌ای و یافتن راهی برای بازگرداندن آن‌‌ها به سطح زمین در زمره‌‌ی رؤیاهای بزرگ دانشمندان قرار گرفته است. از آن موقع، ما ایده‌‌هایی زیادی برای جداسازی کربن از جو آزموده‌‌ایم؛ از تولید زیست‌توده و دفن آن گرفته تا پمپاژ گاز به مخازن زیرزمینی جهت تسریع واکنش‌های شیمیایی تبدیل co2 به گازهای کم‌‌خطرتر.

برخی از این روش‌‌ها هزینه‌‌ی پایینی دارند؛ ولی از سرعت کافی برخوردار نیستند. برخی دیگر هم از توجیه اقتصادی چندانی برای انگیزش صنایع آلاینده برخوردار نیستند یا حتی ریسک بالایی در بازگشت مجدد کربن به جو به‌دنبال دارند.

نتیجه‌ی نهایی این بوده است که ما برای حل بحران کربن، واقعا امید چندانی به فناوری‌‌های انتشار منفی نداشته‌‌ایم. بااین‌حال، پیشرفت‌‌هایی در سال‌های اخیر روی داده ‌است و ما را درمورد رسیدن به یک راهکار زیست‌‌محیطی جامع خوشبین‌‌تر کرده است

روش تازه‌‌ای که در استرالیا کشف شده نیز از سرعت چندان بالایی برخوردار نیست؛ اما برای انجام آن نیازی به ایجاد فشارهای بسیار زیاد (یا واکنش‌های شیمیایی پیچیده) برای تبدیل دی‌‌اکسید کربن به‌‌شکل جامد وجود ندارد. روش کار وابسته به کاربرد نوعی نانوذرات از فلز سریوم است که نقشی حیاتی در واکنش‌‌های الکتروشیمیایی جداسازی اکسیژن از دی‌‌اکسید کربن در ولتاژهای پایین  شوند .

الکتروشیمیایی جداسازی اکسیژن از دی‌‌اکسید کربن در ولتاژهای پایین دارد.

به‌‌کارگیری مخلوطی سوسپانسیون از نانوذرات سریوم به شکل یک آلیاژ فلز مایع، مانع از تشکیل کربن به‌‌شکل جامد روی سریوم می‌‌شود و بدین ترتیب بازدهی واکنش افت نخواهد کرد. در شرایط ایده‌‌آل‌‌تر، حتی می‌‌توان گالیوم فلزی را به‌‌عنوان حلال در این واکنش درنظر گرفت؛ مزیت این جایگزینی آن خواهد بود که کل واکنش قابلیت انجام در دمای اتاق را خواهد داشت؛ چراکه نقطه‌‌ی ذوب عناصر در مقادیر بسیار کمتری قرار خواهد گرفت. تورلن دانک، شیمیدان فیزیک از RMIT می‌گوید:

تا به امروز تبدیل دی اکسید کربن به شکل جامد تنها در دماهای بسیار بالا امکان‌‌پذیر بود و این امر باعث می‌‌شد، انجام آن در مقیاس صنعتی مقدور نباشد. ما با به‌‌کارگیری فلزات مایع به‌‌عنوان کاتالیزور، نشان داده‌‌ایم که امکان تبدیل این گاز به کربن جامد در دمای اتاق و طی یک فرایند کارآمد و مقیاس‌‌پذیر میسر است. 

طبق پژوهشی جدید که در کنگره‌ی انجمن قلب و عروق اروپا ارائه شده، هنگام مسافرت علائم حمله‌ی قلبی را نادیده نگیرید و شماره‌های اضطراری را کنار دست خود داشته باشید؛ چراکه بیماری قلبی‌عروقی عامل اصلی مرگ طبیعی بین مسافران به‌شمار می‌رود. دکتر ریوتا نیشیو،‌ از بخش قلب و عروق بیمارستان شیزوکو در دانشگاه جونتندو می‌گوید:

اگر در سفر با علائم حمله‌ی قلبی نظیر درد در قفسه‌ی سینه، گلو، گردن،‌ پشت، شکم یا شانه مواجه شدید که بیش‌ از 15دقیقه طول کشیده است، بی‌درنگ با اورژانس تماس بگیرید

این پژوهشِ مشاهده‌ای روی 2,564بیماری انجام شد که در فاصله‌ی سال‌های 1999تا 2015دراثر حمله‌ی قلبی به بیمارستان شیزوکو منتقل و با استنت درمان شدند. استنت توری فلزی است که برای بازنگه‌داشتن عروق کرونر و... استفاده می‌شود. این بیمارستان در شبه‌جزیره‌ی ایزو مستقر است که منطقه‌ی معروف گردشگری به‌حساب می‌آید

پژوهشگران ویژگی‌های بالینی و جمعیت‌شناسی ساکنان محلی و مسافران را مقایسه کردند و 16 سال سابقه‌ی پزشکی بیماران را بررسی و نرخ مرگ‌و‌میر را بین گروه‌ها مقایسه کردند. داده‌های مرگ‌ومیر ازطریق پرونده‌های پزشکی و تماس‌های تلفنی و پرسشنامه‌های پستی جمع‌آوری شدند. به‌طور کلی، 192 بیمار (7.5 درصد) در زمان مسافرت دچار حمله‌ی قلبی شده بودند. این بیماران در‌مقایسه‌با سایر مسافران بیمار، جوان‌تر بودند و انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه‌ی ST (نوع حادی از حمله‌ی قلبی که شریان اصلی خون‌رسان به قلب را مسدود می‌کند) در آن‌ها شایع‌تر بود. افراد بومی به‌طور متوسط برای دوره‌ی 3.5سال بررسی شدند و مشخص شد نرخ همه نوع مرگ‌ومیر (25.4درصد) در آن‌ها در‌مقایسه‌با افراد غیربومی (16.7درصد) بیشتر است؛ اما نرخ مرگ ناشی از بیماری قلبی مشابه گروه‌های دیگر است.

..

هدفون‌ها انواع مختلفی دارند تا پاسخ‌گوی تمام سلایق باشند. دو عبارتی که ممکن است زیاد به‌گوشتان خورده باشد، هدفون‌های واقعا بی‌سیم و هدفون‌های بی‌سیم هستند. گرچه تفاوت بین این دو بسیار ساده است، اغلب اوقات، شمار زیادی از کاربران آن‌ها را باهم اشتباه می‌گیرند و دچار سردرگمی می‌شوند.

مدت‌ها است که با عبارت هدفون بی‌سیم آشنا هستیم. این عبارت معمولا به هدفون‌های بلوتوثی امروزی اشاره می‌کند که برای گوش‌دادن آهنگ با آن‌ها، به اتصال سیمی نیازی ندارد.

به‌عبارتِ‌دیگر، منظور از هدفون بی‌سیم آن دسته از هدفون‌هایی است که بین آن‌ها با منبع پخش صوت (معمولا گوشی همراه) هیچ‌گونه ارتباطی ازطریق سیم وجود ندارد و این ارتباط معمولا با بلوتوث برقرار می‌شود. البته در این بین، محصولاتی مانند هدفون‌های جدید بیتس (نظیر استودیو 3وایرلس) هستند که اتصال آن‌ها به آیفون‌های اپل ازطریق تراشه‌ ی

  . حال که فناوری به بلوغ بیشتری رسیده، محصولات متنوع‌تری وارد بازار شده‌اند. همین هدفون‌های بی‌سیم که زمانی برای خودشان حسابی طرفدار دست‌و‌پا کرده بودند، امروزه ممکن است برخی از افراد نکوهششان کنند. همین امر باعث شد شرکت‌ها به تولید نوع جدیدی از هدفون‌های بی‌سیم روی بیاورند؛ هدفون‌هایی که به‌معنای واقعی کلمه «بی‌سیم» هستند.

بسیاری از شرکت‌ها هدفون‌های بلوتوثی بی‌سیم و هدفون‌های بلوتوثی واقعا بی‌سیم خود را همان هدفون بی‌سیم نام‌گذاری می‌کنند تا کاربران کمتر سردرگم شوند. باوجوداین درهرصورت، دانستن تفاوت بین این هدفون‌ها موضوع مهمی است و علاقه‌مندان به این حوزه باید از آن مطلع باشند.

درادامه، به‌طور دقیق و خلاصه تفاوت بین هدفون‌های بی‌سیم و واقعا بی‌سیم را برایتان شرح می‌دهیم.هدفون بی‌سیم (Wireless)

 بگذارید معرفی هدفون بی‌سیم را با مثالی آغاز کنیم. برای نمونه، نگاهی به هدفون جی‌برد ایکس 3بیندازید. در این هدفون، ارتباط سیمی فیزیکی بین گوشی و هدفون وجود ندارد و جی‌برد ایکس 3می‌تواند به‌راحتی ازطریق اتصال بلوتوث، آهنگ‌های دلخواهتان را پخش کند.

درواقع در جی‌برد ایکس 3و هدفون‌های مشابه، صدا ازطریق بلوتوث به گیرنده‌ای ویژه در هدفون منتقل می‌شود و از آنجا به درایور آن می‌رسد. جی‌برد ایکس 3و هدفون‌هایی ازاین‌دست، سال‌های سال است که در بازار موجودند و از آن‌ها به‌عنوان هدفون بی‌سیم یاد می‌شود. این هدفون‌ها به‌مرور زمان محبوب‌تر از قبل هم می‌شوند؛ چرا که سازندگان گوشی‌های هوشمند نشان داده‌اند علاقه‌ای به جک 3.5میلی‌متری هدفون ندارند و گوشی‌های پرچم‌دارِ کمی در بازار هستند که به این جک مجهز باشند

 هدفون واقعا بی‌سیم (True Wireless)

گیر آیکون ایکس 2018سامسونگ و ایرپاد اپل، احتمالا شناخته‌شده‌ترین نمونه‌های هدفون‌های واقعا بی‌سیم هستند. هر هدفون به‌طور کلی دو گوشی مجزا دارد. در هدفون‌های واقعا بی‌سیم، نه‌تنها بین خود هدفون و منبع پخش صوت هیچ‌گونه ارتباط سیمی وجود ندارد؛ بلکه در بین این گوشی‌ها نیز ارتباط فیزیکی دیده نمی‌شود.

نحوه‌ی کارکرد هدفون‌های واقعا بی‌سیم بدین‌ترتیب است که صدا ازطریق بلوتوث به گیرنده‌ی یکی از گوشی‌ها می‌رسد و این گوشی نیز آن صدا را به گوشی دوم منتقل می‌کند تا ازاین‌طریق موسیقی را بدون مشکل بشنوید.

هدفون‌های واقعا بی‌سیم ازلحاظ بهره‌مندی از فناوری‌های جدید، به‌روز‌تر از هدفون‌های بی‌سیم هستند. البته از عمر این نوع هدفون‌ها زمان زیادی نمی‌گذرد و هنوز جای پیشرفت زیادی دارند... W1 برقرار می‌شود.

شوشانا زوباف، دوران کودکی خود را به یاد می‌اورد که به همراه پدربزرگش در کارخانه‌ی او قدم می‌زد. زمانی‌که پدربزرگ برای بازدید و احوالپرسی با کارگران، به کارخانه می‌رفت. او یک مخترع بود که مکانیزمی کاربردی برای خارج کردن نوشیدنی‌ها از دستگاه‌های فروش اتوماتیک طراحی کرد. شوشانا آن سال‌ها (دهه‌های 1950و 1960) را دورانی جذاب برای خودش و همچنین اقتصاد می‌داند. دورانی که کسب‌وکار و تجارت شخصیت و اعتبار بالایی داشتند و امروز، اکثر کسب‌وکارهای آن سال‌ها دیگر وجود خارجی ندارند .:

زوباف، نویسنده‌ی کتاب The Age of Surveillance Capitalism است که حس شکست و ناکامی شدید، به وفور در اثرش دیده می‌شود. درواقع در سطرهای کتاب او، خشم و عصبانیتی دیده می‌شود که برای یک استاد کسب‌وکار دانشگاه هاروارد، غیرمعمول به نظر می‌رسد. شخصیت منفی اصلی کتاب زوباف، گوگل است. شرکتی که در دورترین شباهت به کسب‌وکارهای سنتی کارگری قرار دارد.

نکات کتاب «دوران سرمایه‌گذاری نظارتی» از حوزه‌ی کسب‌وکار شروع می‌شود و به‌مرور به جامعه می‌رسد. در بخش جامعه، نویسنده به نادیده گرفتن حق حاکمیت احتماع توسط سرمایه‌دارانی اشاره می‌کند که نظارت را جزو اصلی کاری خود می‌دانند.

قطعا سال‌های خوب نوجوانی و جوانی زوباف که در آن کسب‌وکارها بسیار مورد اعتماد بودند، فاصله‌ی دوری با امروز دارد. تعصب او در نوشته‌هایش، شبیه به نویسنده‌ای دیگر در این حوزه یعنی ایدا تاربل است. نویسنده‌ای که با هنر روزنامه‌نگاری خود، به انحصارطلبی جان راکفلر پایان داد. البته، به‌نظر می‌رسد زوباف در کتاب خود مسئله را از نگاهی افراطی‌تر بررسی کرده باشد..