سفارش تبلیغ
صبا ویژن

گامی نزدیکتر به ساخت ساعتی که میتواند جایگزین سامانههای ناوبری ش

یک ساعت اتمی نوری قابل حمل در دانشگاه ساسکس انگلیس در حال ساخت است که می‌تواند انقلابی در دنیا به‌ پا کند.

 

دانشمندان در آزمایشگاه EPic در دانشگاه ساسکس با پیشرفتی غیر‌منتظره به یک عنصر حیاتی از ساعت اتمی دست یافتند. این آزمایشگاه با تمرکز روی خصایص فوتونیک در سیستم‌های نورشناسی غیرخطی به دستاوردی رسیده‌ است که می‌تواند در آینده وابستگی به تصویربرداری ماهواره‌ای را با استفاده از فناوری‌های نوین پرتو لیزر کاهش دهد؛ این در‌حالی‌ است که دانشمندان از سراسر جهان در یک ماراتن سخت به‌دنبال دستیابی به این کیفیت هستند.

 

هم‌اکنون، انگلستان متکی به تصویربرداری ماهواره‌ای ایالات متحده و اتحادیه اروپا است تا خدماتی از قبیل ناوبری در بسیاری از گوشی‌های همراه و اتوموبیل‌ها قابل ارائه شود. این وابستگی نه‌تنها باعث می‌شود که انگلیس از منظر منافع سیاست بین‌الملل آسیب‌پذیر باشد، بلکه مسئله‌ی دسترسی به سیگنال ماهواره‌های و منافع آن مانند GPS و Galileo نیز ذاتاً امر مهمی است.

 

دکتر آلیسا پاسکوئزی از آزمایشگاه EPic دانشکده علوم ریاضی و فیزیک دانشگاه ساسکس این دستاورد تازه را این‌گونه شرح می‌دهد: «هنگامی‌که شما یک ساعت اتمی قابل حمل دارید، از فرصت‌های زیادی برخوردار خواهید شد. مثلاً یک آمبولانس حتی اگر درون یک تونل هم باشد هنوز به نقشه‌برداری دسترسی خواهد داشت و یک مسافر نیز می‌تواند مسیر خود را حتی در‌ حالی‌که زیرزمین است، بدون استفاده از سیگنال‌های تلفن حتی در حومه شهر نیز پیدا کند. ساعت‌های اتمی قابل حمل بسیار دقیق روی نقشه‌های جغرافیایی کار خواهند کرد و به‌ شما فرصت می‌دهند مکان خود را بیابید و مسیر مناسب را برنامه‌ریزی کنید، بدون اینکه نیازی به سیگنال ماهواره‌ای داشته باشید.»

این دستاورد مهم که باعث امیدواری زیادی در پژوهشگران ساسکس شده است، باعث می‌شود که کار‌ایی بخشی از ساعت که وظیفه شمارش را برعهده دارد تا 80 درصد بهبود پیدا کند و در نتیجه آن ممکن است در 20 سال آینده ساعت‌های اتمی قابل حمل جایگزین خدمات نقشه‌های ماهواره‌ای همانند GPS شوند. این فناوری زندگی روزمره مردم را تغییر خواهد داد و در فناوری خودروها و پهپادهای بدون سرنشین و حتی صنعت هوافضا نیز تحول ایجاد خواهد کرد.

 

ساعت‌های اتمی نوری جایگاه بلند‌مرتبه‌ای در ابزار اندازه‌گیری زمان دارند و در هر ده میلیارد سال تنها یک ثانیه را از دست می‌دهند؛ در نظر بگیرد که دانشمندان معتقدند سن زمین در حدود 4/6 میلیارد است. با‌ این‌ وجود، آن‌ها دستگاه‌های بزرگی‌ هستند که تا صدها کیلوگرم وزن دارند. برای کسب یک نتیجه مطلوب و همچنین فرصت استفاده توسط افراد معمولی، ابعاد آن‌ها باید کاهش پیدا کند؛ در عین اینکه در دقت و سرعتشان خدشه‌ای وارد نشود.


موفقیت یکشبه؛ تصوری اشتباه دربارهی استارتاپها


با وجود حقایق بسیاری که درحال‌حاضر درباره‌ی استارتاپ‌ها می‌دانیم و داستان‌های بسیاری که درباره‌ی تجربیات بنیان‌گذاران آن‌ها به‌اشتراک گذاشته شده، هنوز تصورهای اشتباه و افسانه‌های رایجی درباره‌ی دنیای استارتاپ وجود دارد. این تصورهای اشتباه و افسانه‌های رایج به‌نظر نمی‌رسد به‌آسانی از بین بروند و همچنان تأثیرات نامطلوب این تصورات، واقعیت را تهدید و متضرر می‌کند. این تفکرات می‌تواند طرزفکر کارآفرینان درباره‌ی کسب‌وکار خود و حتی نحوه‌ی رفتار و تصمیم‌گیری آن‌ها را تحریف کند. در این مطلب، یکی از افسانه‌های اشتباهی را بررسی می‌کنیم که درباره‌ی استارتاپ‌ها وجود دارد.

 

تصور «موفقیت یک‌شبه» یکی از افسانه‌های آرمانی دنیای استارتاپ‌ها است که همچنان ادامه دارد. پروراندن ایده‌ی شرکتی درک‌کردنی است که بتواند دربرابر مشکلات و شکست‌های احتمالی و همچنین تلاش‌ها و پیشرفت‌های دیگر استارتاپ‌ها به سودآوری و رشد بسیار سریع و جایگاه دائمی در بازار دست یابد. اگر شرکتی بتواند این کار را انجام دهد، مطمئنا شرکت‌های دیگر نیز می‌توانند این موفقیت را با ترکیب مناسب الهام و عمل تکرار کنند. به‌همان اندازه که بنیان‌گذاران ممکن است بخواهند بخش‌های سخت کار را کنار بگذارند تا مستقیم به نتیجه و اصل مطلب برسند، باید بگوییم شواهد زیادی از موارد گذشته برای پشتیبانی از این رؤیا وجود ندارد.

 

برای مثال، شرکت آمازون را در نظر بگیرید. درحالی‌که شرایط کنونی آن می‌تواند به این برداشت منجر شود که موفقیت این شرکت ازقبل تعیین‌شده بوده است، درواقع، سال‌ها طول کشید تا به موقعیت کنونی خود برسد. این شرکت در سال 1994 و سال‌ها قبل از اینکه بسیاری از ما به دنیای اینترنت قدم بگذاریم، به‌عنوان کتاب‌فروشی آنلاین شروع به‌کار کرد و چهار سال دیگر طول کشید تا علاوه‌بر فروش کتاب، به فروش DVD و CD نیز روی آورد. باتوجه‌به اینکه عرضه‌ی اولیه‌ی سهام (IPO) آن در سال 1997 اتفاق افتاد و در همان زمان هم از هرنظر موفقیت‌آمیز بوده، هنوزهم نشان‌دهنده‌ی سال‌ها تلاش لازم برای رشد آمازون به موقعیتی است که اکنون می‌شناسیم و این حتی شامل تفکر و برنامه‌ریزی لازم قبل از تشکیل رسمی هر شرکت هم نمی‌شود.

تولد گوگل نمونه‌ی دیگری از سازمانی عظیم است که یک‌شبه به این جایگاه نرسیده است. گوگل در ابتدا، با خزنده‌ی وب اولیه شروع به‌کار کرد که در سال 1996، لری پیج و سرگئی بریندر اوقات اضافی خود در دانشگاه استنفورد ساخته بودند و درنهایت، این ایده را به شرکتی تبدیل کردند که به‌نظر می‌رسد هر بخش از زندگی دیجیتال ما را لمس کرده باشد. باوجوداین، سفر به این جایگاه برتر سفری طولانی بود. بیش از یک سال طول کشید تا این شرکت تازه‌تأسیس نام گوگل را برای استفاده از پروژه‌ی BackRub خود انتخاب کند و ظهور مجموعه محصولاتی که برای بسیاری از ما ضروری شده، سال‌ها به‌طول انجامید. این بدین معنی است که شرکت و بنیان‌گذاران گوگل همواره تلاش خود را به‌سوی آینده ادامه دادند.

 

 


مقاله نبوغ

نبوغ اشاره به روند استفاده از ایده‌های نو برای حل مشکلات و روبرو شدن با چالش‌ها است. شروع یک شرکت جدید یا ساخت هواپیما با کاغذ، گونه‌هایی از نبوغ هستند. بشر از طریق علوم کاربردی به پیشرفت در فناوری دست یافته‌است. اما همچنان می‌تواند در توسعه اجتماعی سازمان‌ها، نهادها و روابط دیده شود. نبوغ پیچیده‌ترین اندیشه بشری است که منجر به استفاده از فرصت‌ها و رفع مشکلات می‌شود طبق تحقیقات علی فراهانی راد همچنین می‌توان نبوغ را مجموعه اگاهی‌های ذهنی،انتسابی ( ذاتی) اشخاص در انجام هر فعالیتی (از کلاهبرداری تا یادگیری سریع علوم طبیعی و...) تعریف کرد.

 

 

در فرهنگ توصیفی روان شناسی ربر، نبوغ به سطح بالای کارکرد عقلانی یا خلاقیّت و نابغه به شخصی که دارای چنین قابلیت هایی است , اطلاق می گردد . در این فرهنگ توصیفی اما به دقیق نبودن تعاریف ارائه شده از نبوغ و نابغه اشاره شده ، گرچه تلاش های گوناگونی به منظور ارائه یک تعریف صریح برای نبوغ و نابغه شده است (برای مثال ، زمانی که هوش بهر(IQ) یکصد و چهل یا بیشتر را ملاک قرار می دادند ) اما چنین کوشش هایی فقط به ملاکی فریبنده منجر شده است . متاسفانه (یا خوشبختانه) به نظر نمی رسد که مجموعه روشنی از ویژگی هایی که نابغه را مشخّص و نبوغ را تعریف می کند وجود داشته باشد ؛ همه رفتارها از جمله رفتارهای عقلانی و خلّاق در معرض انواع گوناگون عوامل غیرشناختی مثل انگیزش ، خلق و خو ، هیجان و ویژگی های ضروری و مورد نیاز محیط قرار دارد و اشخاصی که در یک زمینه نابغه به نظر می رسند الزاماً در سایر زمینه ها نبوغ خود را بروز نمی دهند . علاوه بر این ، زبان عامیانه چنان اغتشاشی را در مورد این اصطلاح به وجود آورده که امروزه سودمندی آن حتّی در متن های بسیار فنی و تخصصی مورد تردید است .

فرهنگ و بستر نیز نابغه را چنین تعریف کرده است : کسی که توانایی فطری ذهنی یا استعدادی منحصر به فرد داشته باشد ، کسی که روحیه او الهام بخش یا زندگی بخش یک قوم باشد ، کسی که والاترین استعدادهای ذهنی به صورت موهبت به او اهدا شده باشد .

 

رای تشخیص یک نابغه از یک شخص معمولی دو روش متداول وجود دارد که اولی با استفاده از نتیجه تست‌های هوش و دیگری بر اساس میزان خلاقیت و ایده‌های دگرگون کننده در یک زمینه تخصصی نبوغ را تعریف می‌کنند.

 

چرا معنای نبوغ اهیت دارد؟

اصلاً چرا باید این نوشته را مطالعه کنید؟ اجازه بدید بحث را اینطور شروع کنم: سالیان سال، برداشت و تفسیر اشتباه جامعه از کلمه‌ی نبوغ منجر به یک عقب‌ماندگی عمیق در میان ما شده. ما همیشه اینطور اندیشیده‌ایم که نبوغ منحصر به افرادی بخصوص با ضریب هوشی بسیار بالاست. به ما اینطور تلقین شده که نبوغ تنها در زمینه‌هایی مانند ریاضیات، فیزیک ،پزشکی و هنرهایی دور از دسترس ما پیدا می‌شود و برای نابغه شدن لازم است از موهبتی خدادادی برخوردار باشیم.

اما اوضاع چقدر تفاوت می‌کرد اگر به این باور می‌رسیدیم که نبوغ می‌تواند در هر زمینه‌ای به شکوفایی برسد و نامش همان نبوغ باشد. برای مثال نبوغ می‌تواند در حوزه‌هایی مانند فروشندگی، خدمات به مشتریان، انجام دادن مقرون به‌صرفه ترین خرید، پختن سریع‌ترین غذاها، نواختن دلنشین ساده‌ترین سازها، ساختن ویدئوهایی کوتاه با تلفن همراه، آشتی دادن میان دو نفر، بهبود تکلم کودکان و….. رخ دهد و ما را با جایگاهی عالی در اجتماع برساند .

 

 

هدف ما از شکوفایی نبوغ چیست؟

همه ما می‌خواهیم به خوشحالی بیشتر و زندگی بهتر دست پیدا کنیم. اگر آرزو داریم خودمان یا فرزندمان به شکوفایی نبوغ دست پیدا کنیم دلیلش تنها یک چیز است: ما می‌خواهیم بیشتر از آنچه هم‌اکنون احساس خوشحالی می‌کنیم خوشحال باشیم. حتی اهدافی ارزشمند مانند سربلندی اجتماعی، ثروت بیشتر، ضمانتی برای آینده، محبوبیت و مقبولیت، همه و همه برای دست‌یابی ما به خوشحالی بیشترند. حال آنکه اگر ما تعریف و برداشتی غلط از نبوغ داشته باشیم، اگر در پاسخ به این سوال که «نبوغ چیست» به بیراهه برویم، تنها خودمان را از یک خوشحالی و موفقیت دست‌یافتنی محروم کرده‌ایم.

 

اگر می‌خواهید به یک زندگی بهتر دست پیدا کنید، اگر به دنبال ارزش اجتماعی برای خود یا فرزندتان هستید، اگر می‌خواهید به نبوغی دست پیدا کنید که برایتان ثروت‌ آفرین شود لازم نیست به جای دوری بروید، لازم نیست خودتان را به دشواری‌های طاقت فرسا بیاندازید. بلکه مقصد نزدیک‌تر از آن چیزیست که انتظارش را دارید. همینطور اگر درصد شکوفایی در میان ما به این حد اندک است دلیلش همین جستجوها در دوردست‌ و برداشت‌های اشتباه در مورد معنای نبوغ است. یعنی همان دلیلی که باعث شده تا این مقاله را با شما به اشتراک بگذارم .

 

 

احتمالا شما هم از آن دسته انسان هایی هستند که فکر می کنند نابغه بودن یک ویژگی استثنایی ست که شما فاقدش هستید

 

اما فارغ از زمینه ای که در آن در حال فعالیت هستید ، بهتر است بدانید که نبوغ یک صفت اکتسابی است.میخواهیم کمی اعتماد به نفستان را بالا برده و بدانید که تمام انسانها یک استعداد ذاتی و نبوغ شخصی دارند که با کشف، پرورش و توسعه آن می توانند به راحتی در آن به ستاره تبدیل شوند

 

اگر از معمولی بودن به تنگ آمده اید کافی ست بدانید نوابغ چگونه فعالیت حرفه ای شان را انجام میدانند و چه برنامه روزانه ای داشتند با الگو قرار دادن آنها به راحتی و با صبر، پشتکار و البته سماجت می توانید شما هم به یک نابغه تبدیل شوید

 

البته پیش نیاز دستیابی به چنین مرحله جذابی اینست که شما مطمئن باشید،زمینه ای را که برای دنبال کردن فعالیت حرفه ایتان انتخاب کرده اید ، استعداد ذاتی شماست و به آن علاقه و کشش دارید زیرا چگونه ممکن است در زمینه ای که برای آن ساخت نشده اید به یک نابغه در آن تبدیل شوید.

 

اگر استعداد و توانایی خودتان را پیدا کرده اید اما هنوز به ستاره ای درخشان تبدیل نشده اید با خواندن راهکارهای این مقاله و به کار بستن آن به راحتی می توانید مجوز ورود به دنیای نوابغ را دریافت کنید

 

اگر هنوز استعداد ذاتیتان را کشف نکرده اید،این مقاله را از دست ندهید

 

خب شروع می کنیم:

 

خبر خوب، سن اکثر برندگان جایزه نوبل 30 سال است

اخیرا مطالعاتی بر روی برندگان جایزه نوبل از میان دانشمندان،هنرمندان،مخترعان بزرگ انجام شده است و به این نتیجه رسیده اند که اکثر آنان در اواخر سن سی سالگی موفق به در یافت جایزه نوبل شده اند،می بینید نبوغ وجهانی شدن نیازمند صرف یک عمر فعالیت حرفه ای ست پس امیدورانه ادامه دهید

 

هین طور طبق تحقیقاتی که در دانشگاه کارنیگ ملون توسط پروفسور جان های که بر 500روی قطعات موسیقی معروف تحقیق کرده بود مشخص شد،اکثر نویسندگان آن قطعات ده سال بعد از شروع فعالیت حرفه ای شان ، موفق به تولید آثارشان شده اند.او در واقع به قول پروفسور جان های آنها ده سال در خاموشی بوده اند

 

فرقی نمی کند شما در چه حوزه ای هستید دانشمند،هنرمند،یا مخترع ،این را باید بدانید که خلاقیت چیزی نیست که با آن به دنیا بیایید بلکه نبوغ و خلاقیت نیازمند کشف، سخت کوشی و اشتیاق زیاد است، مانند ادیسون که بیش از هزار بار بر روی پروژه های خود کار میکرد اما متوقف نمی شد او انقدر ادامه داد تا این که به یک نابغه همیشگی تبدیل شد

 

1- منتظر الهام نباشید، برای خلاقیت و تولید کردن فقط دست به کار شوید

مردم همیشه به نویسنده های معروف نگاه می کنند و پیش خود فکر می کنند که آنها هر روز صبح در حالی که غرق در احساس مثبت به خود هستند پشت میزشان مینشینند و در هیجان اینکه داستان شان چه قدر میتواند جذاب باشد با سرعت تایپ می کنند در حالیکه این یک داستان خیالی از زندگی یک نویسنده است برای من و بسیاری از نویسنده هایی که می شناسم هرگز این گونه نیست ما با تمام وجود و با تمام سختی های پیش رو فقط می نویسیم

 

“آن لاموت”

 

در هر حوزه ای که باشید شما بایدآن قدر تمرین کنید و تجربه به دست بیاورید تا از میان آنها به بهترینش بربخورید ، خیلی از داستان های بزرگ از خلال هزاران صفحه یادداشت های روزانه به وجود می آید.

 

آماتورها زمانی خلق می کنند که به انها الهام شود، حرفه ای برای خلق کردن برنامه ریزی می کنند.در بین تمام کتابهایی که درباره ثروت و موفقیت نوشته شده است نوابغ یک ویژگی مشترک داشتند آنها تولید کننده بودند نه اجرا کننده

 

تولید کننده ها با آوردن ایده به هستی ارزش ایجاد میکنند ،خیلی از آنها از اولین کارشان اخراج شدند زیرا سازمانها به کسانی که دستورالعملها را اجرا میکنند بها میدهند نه به خلاقان

 

هیچ چیز دیگر به اندازه این که شما برای خلق کردن برنامه ریزی کنید و ایجاد یک اثر نبوغ آمیز و خلاقانه به شما کمک نمی کند.

 

بهترین جرقه ها در طول انجام کار زده می شود زمانهایی که شما سخت در حال کار کردن ، خلق کردن و کسب تجربه هستید

 

کسی که ساعتها می نشیند و درباره بهترین کتابی که میتواند بنویسد نظریه پردازی می کند هیچ وقت نمی تواند کتابی بنویسد تنها زمانی که شروع کند و جسارت به خرج بدهد میدهد موفق خواهد شد اثری ایجاد کند.پس مراقب باشید که در دام ایده آل گرایی نیفتید.

 

2- کارهایتان را به پایان برسانید

کارهای نیه تمامتان را به پایان برسانید جستجو کردن برنامه ریزی و تفکر را کنار بگذارید و فقط به کامل کردن کارتان بیندیشید مهم نیست چه اندازه خوب است یا بد شما باید به خودتان ثابت کنید که می توانید از پسش بر بیایید هیچ هنرمند نویسنده یا کار آفرینی نیست که با کارهای نیمه تمامش معروف شده باشد.

 

این راهم بخوانید:4 ویژگی انسانهای موفق که به هیچ کس نمی گویند

 

3- آثارتان را به اشتراک بگذارید

کارهایتان را در معرض دید عموم قرار دهید بازتاب هایی که دریافت می کنید باعث می شود تا بیش تر و بیشتر انگیزه بگیرید. وقتی که دیگران با کار شما ارتباط می گیرند برای شما الهام بخش می شود که بهتر عمل کنید.

 

البته نوابغی بوده اند که بعد از مرگشان نام و آوازه ای پیدا کرده و جهان از آنان به عنوان نابغه حرفه شان یاده کرده است اما بهتر نیست شما در دوران زنده بودنتان از مزایای نشر اثارتان بهره مند شوید؟

 

با اشتراک گذاردن کارتان به معنای درافتادن شما با طیفی ازمنتقدان سرسخت هم هست که بایدر وحیه تقابل با آنها را داشته باشید البته شما طرفدارانتان را نیز پیدا خواهید کرد

 

کسانی که همان چیزهایی را باور دارند که شما دارید،کسانی که نسبت به همان چیزهایی هیجان انگیزند که شما و همچنین کسانی پیدا می شوند که از شما حمایت خواهند کرد.

 

4- بزرگ و متفاوت فکر کنید

لنزی که نوابغ دنیا را با آن می بینند، بسیار متفاوت از لنزی است که بقیه مردم دنیا به چشم دارند، آنها به هیچ عنوان موقعیتها،فرصتها و پدیده ها را به آن شکلی که هست نمی بینند بلکه آن گونه می بینند که باید باشد، آنها مدام در حال طرح سوال و چالش اند تا این که تمام جوانب یک موقعیت را بررسی کنند

 

شما هنگامی میتوانید دست به خلق،کشف،ایده و نواوری بزنید که وقابع را فراتر از آنچه که هست ببنید . در واقع باید بتوانید دید بازی و وسیعی داشته باشید کاری که نوابغ و مخترعین در تمام اعصار کرده اند اگر میخواهید زیاد به دست بیاورید باید بزرگ فکر کنید

 

دور و بر خود را نگاهی بیندازید اگر شگفتی ، خلاقیت و عظمتی را نمیبینید که شما را به وجد نمی آورد، دست به کار شوید، شما میتوانید با ترکیب منطق،هنر و خلاقیتتان عظمت منحصر به فردی را ایجاد کنید

 

یادتان باشد ، نوآوری نیازمند حل مسائل با عقل و احساس است

 

5- ریسک کنید

موفقیتهای بزرگ از میان ریسک های بزرگ سر میزند،اگر همیشه در منطقه امنتان باشیدو ریسک نکنید هیچ وقت روی موفقیت و عظمت را نخواهید دید.هیچ کدام از دستاوردهای بزرگ ، نواوری ها اختراعات و کشفها بدون خطر کردن به دست نیامده است اگر کریستف کلومب خطر دل به اقیانوس زدن را به جان نمی خرید هیچ گاه امریکا توسط او کشف نمی شد.

 

اما حواستان باشد که متفاوت فکرکردن و ریسک کردن نیازمند ان است که به چیزهایی که در سر دارید ایمان کامل داششته باشید حتی اگر در بعضی موارد تخیلی و رویایی به نظر می رسد

 

6- استانداردهای بالایی را برای خودتان در نظر بگیرید

نه اشتباه نکنید! نوابغ و انسانهای بزرگ تنها شانسشان را برای موفقیت امتحان نمی کنند بلکه آنها اهداف واقع بینانه، کوتاه مدت و بلند مدت در نظر گرفته و برای رسیدن به انها تلاش می کنند و آنقدر ادامه میدهند تا به فراتر از ناچه که در نظر گرفته بودند برسند.

 

برای نوابغ نتایج توسط به هیچ عنوان قبول نیست آنها همان طور که گفتیم معیارهای بالایی را برای موفقیتشان در نظر می گیرند.چنین نگرشی اگر نبود ، جهان کشفها و اختراعات بزرگ را هیچ گاه به خودش نمیدید ، کشفهای مثل آنچه که ادیسون ، گراهام بل و … انجام دادند

 

ببینید اگر کاری را که اغلب انسانها ، مشغول انجام دادنش هستند شما انجام بدهید هیچ گاه رشد و شکوفایی و نبوغ را نخواهید دید. پس تفکرتان را مانند نوابغ کنید و به حدافل ها راضی نشوید

 

دنیا پر است از انسانهای با استعدادی که هیچ گاه نتوانسته اند از با استعدادشان دنیا را یک مرحله به پیش ببرند جوابش مشخص است زیرا انها فقط استعداد داشتند ، اما اشتیاق خیر

 

بله برای رسیدن به سطح انسانهای نابغه تنها نیازمند استعداد خاص و منحصر به فرد نیستید شما باید انقدر کشش علاقه و اشتیاق داشته باشید که روز و شب بر روی رویاها و اهدافتان کار کنید ، اشتیاق آتش استعدادتان را شعله ور می کند

 

7- الهام بخش دیگران باشید

انسانهای بزرگ ، موفق و نابغه اغلب تیمی دارند که آنان را برای رسیدن به رویاهایشان همراهی می کنند،اعضایی که همگی با ایمانی کامل به رویای رهبرشان خستگی ناپذیر تلاش می کنند و می دانند در این مسیر خودشان نیز شکوفا می شوند

 

تمام محصولات اپل به دست استیو جابز ساخته نشد وقتی کارمندان دانشجویان و مهندسین اعتراض می کردند که این ایده عملی نیست او به انها خیره میشد و میگفت نترسید، شما میتونید انجامش بدید

 

هیچ چیز بیشتر از دستاوردها و موفقیت های شما مایه الهام دیگران نیست، پس مشتاقانه به سمت چیزهایی که برای شما اهمیت دارد گام بردارید مطمئن باشید ، دیگران هم تشویق می شوند تا شما را همراهی کنند.

 

8- لجوج باشید

نوابغ و انسانهای موفق به واژه غیر ممکن هیچ اعتقادی ندارند در واقع انها با فکرهای خلاقانه شان مدام ثابت می کنند که کسانی که رویاهای آنان را انکار میکنند سخت در اشتباهند.آنها همچنین اعتقاد دارند اگر شما رویای چیزی را دارید پس میتوانید خلقش کنید. چنین نگرشی جایی را برای محدودیت،ترس یا شکست باقی نمی گذارد یادتان باشد که در پشت صحنه بسیاری از موفقیت های بزرگ کلی داستان شکست وجود دارد.

 

قبل از انکه کمپانی موتورهای فورد به موفقیت برسد اولین ماشین او افتضاح بود . پس در مسیری که هستید سخت وبا پشتکار ادامه دهید حتی اگر شکست خوردید و مجبور شدید دوباره بلند شوید پشتکار و لجاجت تنها چیزی است که شما را یک موفقیت بزرگ می رساند

 

و هر روز برای رسیدن به رویاهایتان برنامه ریزی کنید ، به یاد داشته باشید که یک سفر طولانی با قدمهای کوچکی که امروز بر می دارید شروع میشود.

 

ودر انتها 14 توصیه طلایی اینشتین که نبوغ ما را شکوفا می‌کند :

*همه نابغه‌اند اما اگر شما نبوغ یک ماهی را با توانایی‌اش برای بالا رفتن از یک درخت بسنجید، او در تمام زندگی‌اش با این باور خواهد زیست که یک کودن تمام‌عیار است.

 

*کاغذ را گذاشته‌اند برای یادداشت کردنِ چیزهایی که فراموش می‌کنیم؛ مغز برای فکر کردن است.

 

*کسی که مثل سیاهی‌لشکر به دنبال جمعیت راه می‌رود، معمولا فراتر از جمعیت نخواهد رفت، اما کسی که به تنهایی راه می‌پیماید، احتمالا خود را در جاهایی خواهد یافت که هرگز کسی آنجا نبوده است.

 

*معیار سنجش هوش، توانایی تغییر است.

 


چهار گام برای مدیریت جهانی ترافیک فضایی

فضا در حال شلوغ شدن است. امروزه ما می‌توانیم بیش از 20هزار شی مصنوعی را ردیابی کنیم که در حال چرخش در مدار زمین هستند، ازجمله 1500ماهواره درحال کار و تعداد زیادی از فناوری‌های منقضی‌شده، تقویت‌کننده‌های استفاده‌شده و سایر زباله‌های فضایی. این موارد تنها نشان‌دهنده‌ی قله‌ی یک کوه یخی بزرگ هستند. در اواخر سال جاری، هنگامی‌که نیروی هوایی ایالات متحده حصار فضایی خود را راه‌اندازی کند، ده‌ها برابر اشیای بیشتری قابل رویت هستند. این رادار قدرتمند که در کواجالین آتول در اقیانوس آرام قرار دارد، هزینه‌ای معادل 1/6میلیارد دلار به‌دنبال داشته است و قادر است در هر روز یک میلیون مشاهده داشته باشد.

همزمان با ترافیک فضایی پیش رفتن به مراتب چالش‌برانگیزتر می‌شود. ماهواره‌ها درحال کوچک‌تر شدن و ارزان‌تر شدن هستند. دانشمندان، شرکت‌ها و حتی مدارس نیز می‌توانند با مبلغی معادل 10هزار دلار یک ماهواره بسازند تا از زمین عکس بگیرد؛ شبکه‌ای از هزارانفضاپیما که به‌طور فزاینده‌ای برای پروژه‌های جاه‌طلبانه مورد استفاده قرار می‌گیرند. به‌عنوان مثال، شرکت اسپیس ایکس واقع در هاوتورن کالیفرنیا قصد دارد 12هزار ماهواره کوچک را به‌منظور راه‌اندازی یک سیستم اینترنت ماهواره‌ای تا اوایل سال 2020به فضا بفرستد.

احتمال برخورد، تصادف، ناسازگاری‌ها و درگیری‌ها در حال افزایش است. هر برخورد، زباله‌هایی را در فضا آزاد می‌کند که سایر فعالیت‌های فضایی را تهدید می‌کنند. در سال 2007، هنگامی‌که چین یک سلاح ضدماهواره‌ای را آزمایش کرد، ده‌ها هزار تن زباله‌ی ریز ایجاد کرد و نگرانی‌های ژئوپولیتیک را در این‌باره افزایش داد. در سال 2012، خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی مجبور به پناه گرفتن در کپسول‌های فرار سایوز شدند، زمانی‌که آوارهای ناشی از برخورد ماهواره‌ای سال 2009از نزدیکی آن‌ها عبور می‌کرد.

برای انطباق با آینده‌ی فضایی شلوغ و دموکراتیک، ما به‌نوعی از مدیریت ترافیک فضایی نیاز داریم. دولت ایالات متحده به‌دنبال هدایت تلاش‌های جهانی است در حالی‌که سیاست‌هایی را برای مدیریت موثرتر ماهواره‌های خود توسعه می‌دهد. این موضوع شامل پلیس ترافیک که ماهواره‌ها را به چپ یا راست هدایت می‌کند نیست، بلکه سیستمی مشابه به یک سرویس آب‌وهوایی است. اپراتورهای ماهواره‌ای اطلاعات را به اشتراک می‌گذارند و گزارش‌های وضعیت و هشدارهای برخورد را دریافت می‌کنند. شرکت‌ها نیز براساس داده‌ها خدمات و برنامه‌ها را به‌فروش می‌رسانند.

اما ترافیک فضایی یک نگرانی جهانی است که روی فعالیت‌های مدنی، تجاری و امنیتی ملی تأثیر می‌گذارد. چین و هند هم‌اکنون بازیگران اصلی هستند؛ استرالیا و نیوزلند هر دو در سه سال گذشته آژانس‌های فضایی ملی را ایجاد کرده‌اند. کارآفرینان و مربیان مشتاقند تا جای پای خود را در این زمینه توسعه دهند. به لحاظ قانونی، آن‌ها حق دارند. پیمان فضای بیرونی سال 1967نشان می‌دهد که هیچ کشوری حق ندارد دسترسی کشور دیگری را برای استفاده صلح‌آمیز از فضا محدود کند.

برای همگام شدن با آینده شلوغ فضایی نیاز به مدیریت ترافیک فضایی داریم

اما چندین قانون یا استاندارد پذیرفته‌شده‌ی بین‌المللی برای فعالیت در مدار زمین وجود دارد. مذاکرات به‌طور متناوب اتفاق می‌افتند، از جمله مذاکراتی که در مورد پیش‌نویس قوانین اتحادیه اروپا برای فعالیت‌های فضایی بیرونی در کمیته سازمان ملل متحد در مورد کاربرد صلح‌آمیز فضای بیرونی انجام شده است. اما هیچ چارچوب جهانی برای هماهنگ کردن حرکات فضاپیماها وجود ندارد.

یک سازمان بین‌المللی برای مدیریت ترافیک فضایی می‌تواند از روش‌های مشابه‌ای بهره ببرد که در صنعت هوانوردی استفاده می‌شود: استانداردها و اقدامات چندجانبه برای ایمنی و ارتباطات، که با توافقات دوجانبه‌ تکمیل شده است که فعالیت‌های اقتصادی خاص و موقعیت‌های ایمنی را پوشش می‌دهد. اما تفاوت‌های عمده‌ای بین کنترل فضا و ترافیک هوایی وجود دارد. برخلاف اکثر هواپیماها، ماهواره‌ها نیازی به انتقال هویت، سرعت، جهت یا ارتفاع خود ندارند. تعیین مالکیت در ماهواره‌ها سخت است. موقعیت‌های فضاپیماها نامشخص است و برخی از بهترین‌داده‌های آن‌ها بنابر دلایل تجاری یا دولتی مخفی نگه داشته می‌شوند؛ ماهواره‌هایی که از رده خارج شده‌اند و بقایای آن‌‌ها می‌توانند قرن‌ها بدون کنترل در مدار باقی بمانند.

در ادامه، جیمی مورین، نویسنده این مقاله و مدیر اجرایی مرکز سیاست‌گذاری و استراتژی فضایی شرکت Aerospace در آرلینگتون، ویرجینیا، ایالات متحده آمریکا، چهار عنصر اصلی یک سیستم مدیریت جهانی برای ترافیک فضایی و مراحلی که برای عملی کردن آن لازم است را بیان کرده است.

چهار عنصر اصلی

ردیابی بهبودیافته:

کنترل هواپیماها بسیار دقیق‌تر از ماهواره‌ها است. سیستم‌های ترافیک هوایی، هواپیماها را در مسیرهای ثبت‌شده در طول سفرهایی هدایت می‌کنند که مدت زمان آن‌ها بر حسب ساعت اندازه‌گیری شده است. بیشتر هواپیماها به‌طور پیوسته موقعیت خود را گزارش می‌کنند. ایالات متحده آمریکا از 150رادار برای دنبال کردن 5هزار هواپیما در ساعت‌های اوج سفرهوایی در کشور خود استفاده می‌کند. در مقابل، تنها چند ده سایت در سرتاسر جهان ده‌ها هزار شی فضایی را دنبال می‌کنند. ماهواره‌ها را می‌توان برای سال‌ها در مدارهایی رها کرد که تنها با قوانین فیزیک تعریف شدند.

ردیابی اشیا فضایی از لحاظ فنی دشوار است، به‌خصوص اگر آن‌ها کوچک باشند و به‌سرعت حرکت کنند. این اشیاء می‌توانند به اندازه یک نقطه‌ی رنگی کوچک یا به‌اندازه‌ی یک اتوبوس شهری بزرگ باشند و بسیاری از آن‌ها کیلومترها در هر ثانیه در امتداد مدارهایی سفر می‌کنند که در فاصله‌ی 200تا 40هزار کیلومتری بالای سطح زمین قرار دارند. در‌حال‌حاضر، ارتش ایالات متحده آمریکا از یک وبسایت برای انتشار اطلاعات گسترده در مورد اشیایی استفاده می‌کند که بزرگتر از 10سانتی‌متر هستند. با‌این‌حال، برای هر شی ردیابی‌شده، 20تا 30برابر اشیای کوچک وجود دارد که بیشتر آن‌ها برای ردیابی بسیار کوچک هستند، اما در صورت برخورد با یک ماهواره می‌توانند باعث اتمام یک مأموریت شوند.

 


ناسا در اندیشه استفاده از راکتی تجاری برای ارسال فضاپیمای اوریون

ناسا قصد دارد برای پرتاب کپسول جدید اوریون به دور ماه در سال 2020، به‌جای بهره‌گیری از سامانه‌ی پرتاب فضایی (SLS) چند میلیارد دلاری آتی خود،‌ از راکتی تجاری استفاده کند. جیم برایدنستاین، مدیر ناسا نخستین‌بار این ایده را روز چهارشنبه در جریان یک جلسه‌ی استماع در سنا مطرح کرد. هرچند این موضوع فعلا در حد ایده است؛ اما احتمال تحقق آن وجود دارد؛ زیرا به احتمال بسیار فراوان سامانه‌ی پرتاب فضایی برای به پرواز درآوردن کپسول سرنشین‌دار ناسا تا ژوئن 2020آماده نخواهد شد.

 

برایدنستاین استدلال کرد که ناسا باید به تعهد خود مبنی بر ارسال کپسول سرنشین‌دار اوریون به دور ماه در سال آینده پایبند بماند. یک راه برای انجام این کار، استفاده از راکتی به‌غیر از SLS خواهد بود. مدیر ناسا در جریان جلسه‌ی استماع گفت:

 

ما به‌عنوان یک سازمان، باید تمام گزینه‌ها را برای دستیابی به این هدف درنظر بگیریم. برخی از این گزینه‌ها شامل پرتاب کپسول سرنشین‌دار اوریون روی راکتی تجاری خواهد بود.

 

ناسا برای تحقق سفر به دور ماه، باید تمام گزینه‌ها را درنظر بگیرد

ناسا از مدت‌ها پیش برنامه‌ریزی کرده است که کپسول سرنشین‌دار اوریون را در سفری سه‌هفته‌ای و در غالب ماموریتی به‌نام Exploration Mission 1 یا EM-1 به دور ماه پرتاب کند. این پرواز قرار بود به‌عنوان نخستین پرتاب SLS انجام شود؛ سامانه‌ای که در یک دهه‌ی گذشته در دست توسعه قرار داشته است و وقتی ساخت آن به اتمام برسد، قدرتمندترین راکت موجود در زمان خود خواهد بود. اما تاریخ مورد نظر برای مأموریت EM-1 به‌دلیل چالش‌های فنی پیش‌روی توسعه‌ی SLS و افزایش بیش از حد هزینه‌های آن، همواره به تعویق افتاده است. ناسا یک‌بار، 2017را نخستین سال پرواز اوریون تعیین کرد؛ اما این سازمان اکنون در تلاش برای رسیدن به تاریخ ژوئن 2020 (خرداد یا تیر 99) است. مقامات ناسا به‌تازگی اذعان کردند که مشغول ارزیابی مجدد تاریخ 2020هستند؛ زیرا سامانه‌ی پرتاب فضایی احتمالا برای پرواز در سال آینده‌ی میلادی نیز آماده نخواهد بود.

 

این تغییر تاریخ احتمالی، مسئله‌ای بود که برایدنستاین حین جلسه‌ی استماع سنا به آن اشاره کرد. مدیر ناسا هنگامی که در مورد چگونگی حفظ سلطه‌ی ایالات متحده در عرصه‌ی فضا صحبت می‌کرد، با اشاره به توسعه‌ی SLS گفت:

 

ما اکنون میزان دشواری این پروژه و زمان بیشتر مورد نیاز برای توسعه‌ی آن را بهتر درک می‌کنیم.