خرید کتاب

مطالعات تازه نشان می‌‌دهد که کسری قابل‌‌توجه‌ای در تعداد اجرام کوچک موردانتظار در کمربند خارجی منظومه‌‌ی شمسی وجود دارد. این اجرام به کجا رفته‌‌اند؟

در فضای نیمه‌تاریک از منظومه ی شمسی جایی آن‌‌سوی مدار نپتون،کمربند کویپر قرار گرفته است. این کمربند که در ناحیه‌‌ای حدود 35 تا 50 برابر دورتر از فاصله‌‌ی  زمین تا خورشید قرار گرفته، آکنده از اجرام آسمانی یخ‌‌زده و پراکنده در فضایی با فواصل بسیار دور از یکدیگر است. پراکندگی این اجرام به‌‌حدی زیاد است که هرگز نمی‌‌توان شانسی برای برخورد مجدد میان این اجرام و تشکیل سیارات جدید متصور شد.

پلوتو بزرگ‌ترین جرم سرگردان در این کمربند بوده که ما تاکنون از وجود آن مطلع هستیم؛ اما پلوتو فقط یکی از این تعدادبی‌‌شمار اجرام این ناحیه محسوب می‌شود. در طول دو دهه‌‌ی گذشته، مطالعات تلسکوپی حدود دو هزار جرم آسمانی دیگر را در ابعاد مختلف رصد کردند که طول برخی از آن‌‌ها تنها به چند ده کیلومتر می‌رسد. مشکل اصلی از آنجا ناشی می‌‌شود که بیشتر این اجرام به‌‌حدی کوچک هستند که به‌‌سختی می‌‌توان آن‌‌ها را باکمک تلسکوپ شناسایی کرد. بنابراین، اظهارنظر درمورد اینکه واقعا چه تعداد از این اجرام کوچک در کمربند کویپر حضور دارند، امری بسیار مشکل خواهد بود. اما به‌‌تازگی مقاله‌‌ای در ژورنال علمی ساینس منتشر شده که گویا در آن روشی برای فهمیدن این موضوع ارائه شده است.