خرید کتاب

آزمایش DNA جدیدی ارائه شده که قادر است بین دو فردی که دوقلوی همسان هستند، تمایز قائل شود و مجرم را شناسایی کند.

برخی از دادخواهی‌های جنایی در سرتاسر جهان بی‌نتیجه می‌مانند زیرا آزمایش‌های DNA قادر نیستند بین دو فرد مظنونی که دوقلوی همسان (مونوزیگوت) هستند، تمایز قائل شوند. به‌خاطر این موضوع، سال‌ها است دانشمندان در تلاش هستند تا آزمایشی برای حل این مشکل طراحی کنند.

شبی در نوامبر سال 1999، زن 26 ساله‌ای در محوطه‌ی پارکینگی در گرند رپیدز در ایالت میشیگان مورد تجاوز قرار گرفت. ماموران پلیس خواستند که فرد مجرم را از روی DNA موجود در اسپرم او شناسایی کنند اما این اطلاعات با هیچ کدام از افراد موجود در پایگاه داده‌ی آن‌ها همخوانی نداشت. کارآگاهان در صحنه‌ی جنایت هیچ اثر انگشتی پیدا نکردند و هیچ شاهدی هم وجود نداشت. زن نیز که از پشت سر به او حمله شده بود، نتوانست توضیحات مفیدی برای پلیس ارائه دهد. به‌نظر می‌رسید که فرد متجاوز هیچ‌گاه دستگیر نشود.

پنج سال بعد، گشایشی در پرونده ایجاد شد. مردی که به‌خاطر یک جنایت جنسی دیگر در حال گذراندن دوره‌ی مجازات بود، یک نمونه از DNA را به‌همراه درخواست عفو مشروط خود به دادگاه ارائه کرد. این نمونه با DNA پیداشده در صحنه‌ی تجاوز همخوانی داشت ولی باز یک مشکل وجود داشت: فرد متقاضی عفو مشروط دارای یک دوقلوی همسان بود و آزمایش‌های استاندارد DNA نمی‌توانند بین دوقلوهای همسان تمایزی قائل شوند. دادستان‌ها هیچ مدرک دیگری برای اینکه بتوانند یکی از این دو متهم را کنار بگذارند، نداشتند. چون آن‌ها نتوانستند اتهام یکی از دو مرد را ثابت کنند، پرونده همچنان باز ماند.

دانشمندان توانستند با بازنگری نتایج آزمایش‌های پیشین، راز کاهش حرکت کوارک‌ها درون اتم‌های بزرگ‎تر را کشف کنند.

تاکنون، به اطلاعات موجود درباره‌ی اتم ها جزئیاتی اضافه نشده است. ذرات بنیادی که کوارک نامیده می‌شوند، به‌محض اینکه گرفتاری در جمعیت پروتون‌ها و نوترون‌ها، دچار نوعی کندی حرکت می‌شوند؛ اما درواقع، آن‌ها نباید دچار این کندی شوند. برای دهه‌ها، فیزیک‌دانان به‌دنبال نشانه‌هایی برای تمایل کوارک‌ها برای کاهش سرعت در اتم‌های بزرگ‌تر بودند؛ اما نتوانستند توضیح قانع‌کننده‌ای برای این مسئله بیابند. در‌حال‌حاضر، دانشمندان توانستند با نگاهی دقیق‌تر به داده‌های گذشته سرنخ‌هایی برای توضیح این پدیده عجیب به‌دست آورند.

گروه بزرگی از فیزیک‌دانان مشهور به CLAS Collaboration اخیرا دوباره‌ داده‌های جمع‌آوری‌شده از آزمایش‌های پیشین در تأسیسات شتاب‌دهنده‌ی پرتو الکترون پیوسته آزمایشگاه جفرسون را بررسی کردند. هدف آن‌ها یافتن شواهدی در حمایت از یکی از دو توضیح بالقوه برای این سؤال بود که چرا کوارک‌ها (اجزای تشکیل‌دهنده‌ی پروتون‌ها و نوترون‌ها) درون اتم‌های بزرگ‌تر جنبش کمتری دارند.

در اوایل دهه‌ی 1980، گروهی اروپایی به‌نام Muon Collaboration اولین‌بار این پدیده را کشف کردند. آن‌ها متوجه تفاوت رفتار ذرات هسته‌ای در اتم‌های بزرگ‌تر مانند آهن درمقایسه‌با اتم‌های کوچک‌تر مانند هیدروژن شدند. این پدیده به‌عنوان اثر ای‌ام‌سی (EMC Effect) شناخته و مشخص شد که هرچه اتم بزرگ‌تر باشد، حرکت کوارک‌ها درون آن اتم کندتر است.

کوارک‌ها ذراتی با انرژی بسیار هستند که هنگام اشتراک‌گذاری آن‌ها را جذب می‌کنند. در زمان ایجاد پیوند سه‌گانه برای تشکیل پروتون‌ها و نوترون‌ها، نباید تفاوتی میان این امر در نظر گرفت که کوارک‌ها در هسته‌ها هستند یا در مکانی نامعلوم حرکت می‌کنند.

داگلاس هیگین‌بوتام، فیزیک‌دان هسته‌ای در آزمایشگاه جفرسون، دراین‌باره گفت:

درحا‌ل‌حاضر، دو مدل اصلی برای توصیف این اثر وجود دارد. در یکی از این مدل‌ها، همه‌ی پروتون‌ها و نوترون‌های یک هسته و درنتیجه کوارک‌های آن‌ها به یک شیوه تغییر داده شدند.

توضیح دیگر حاکی از آن است که پاسخ در نوعی رابطه‌ی کوتاه‌برد نهفته که وقتی رخ می‌دهد، گروه‌های مختلفی از کوارک‌ها در محدوده قرار می‌گیرند.

هیگین‌بوتام دراین‌باره گفت:

این توضیح بیان می‌کند بسیاری از پروتون‌ها و نوترون‌ها به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار آزاد هستند؛ در حالی‌که سایر آن‌ها در ارتباطات کوتاه‌برد هستند و بسیار اصلاح شدند.

پژوهشگران با تجزیه‌وتحلیل داده‌های قدیمی درباره‌ی پراکندگی الکترون‌های در‌حال‌حرکت درون نوترون‌ها و پروتون‌های اتم‌های کربن، آلومینیوم، سرب و آهن توانستند تابع جامعی کشف کنند که اثر ای‌ام‌سی را توصیف می‌کند. توصیف آن‌ها به بخت ارتباط کوتاه‌برد بین یک نوترون و یک پروتون هنگام تماس بستگی دارد. 

ستاره‌ای واقع در کهکشان اندرومدا، میلیون‌ها سال است که هر‌ساله منفجر می‌شود و بزرگ‌ترین باقی‌مانده‌ی ستاره‌ای را از خود به‌جا گذاشته است.

منجمان به‌تازگی ستاره‌ای را در کهکشان اندرومدا مشاهده‌کرده‌اند که از چند میلیون سال پیش، به‌صورت مداوم در‌حال فوران است و یکی از بزرگ‌ترین پوسته‌ها‌ی تا‌کانن دیده‌شده از مواد فورانی را تشکیل داده است.

این پژوهش جدید که در مجله‌ی nature منتشر شده است، نه‌تنها کشف قبلی از بقا‌یا‌ی چنین ابر‌نو‌اختری را در کهکشانی دیگر یاد‌آوری می‌کند، بلکه راه آشکار‌سازی تعداد زیادی از این نوع نو‌اختر‌ها را هموار می‌کند. ویژگی بارز این نو‌اختر‌ها، انفجار‌ها‌ی متعدد آن‌ها است. آشکار‌سازی تعداد بیشتری از این نوع نو‌اختر‌ها می‌تواند به درک بهتر از چگونگی تغییرات عالم در زمان‌ها‌ی مختلف کمک‌کند.

چنین ستاره‌ای که مسئول تولید بقایا‌ی ستاره‌ای به پهنا‌ی 400 سال نوری است، خود، یکی از انواع بسیار کوچک ستاره‌ای به نام کوتوله‌ی سفید است. این ستاره‌ها زمانی به‌وجود می‌آیند که یک ستاره‌ی کوچک می‌میرد و لایه‌ها‌ی بیرونی خود را از دست می‌دهد و تنها هسته‌ی کوچک و چگال آن باقی می‌ماند.

اما در این مورد، موضوع متفاوت است. M31N2008-12a، یک کوتوله‌ی سفید معمولی نیست. این ستاره‌ی کوچک، یک هم‌رقص دارد.  زمانی‌که ستاره‌ی کوتوله و ستاره‌ی همراهش به‌دور یکدیگر می‌گردند، کوتوله‌ی سفید، سریعا از خود هیدروژن ساطع می‌کند. زمانی‌که این گاز هیدروژن به سطح ستاره می‌رسد، به‌دلیل گرانش بسیار زیاد کوتوله‌ی سفید، گرم و فشرده می‌شود. نهایتا هلیوم به نقطه‌ی قطعی می‌رسد که به‌صورت خود‌به‌خودی به هلیوم تبدیل می‌شود و باعث انبساط سریع پوسته می‌شود. به این انفجار ناگهانی و خود‌به‌خودی، نو‌اختر گفته می‌شود.

انفجار هسته‌ای باعث می‌شود که ستاره، یک میلیون برابر حالت اولیه‌ی خود، روشنایی داشته‌باشد و مواد را با 3 درصد سرعت نور به بیرون پرتاب‌کند. در مورد M31N2008-12a، انفجار‌ها‌ی متعدد در طول زمان، باعث ایجاد پوسته‌ی بزرگی از غبار و گاز منبسط شونده در اطراف کوتوله‌ی سفید شده است.

باتوجه‌به پژوهش انجام‌شده، پوسته‌ی گازی و غباری ایجاد‌شده در اطراف کوتوله‌ی سفید، حتی از پوسته‌ها‌ی ایجاد‌شده توسط انفجار‌ها‌ی ابر‌نو‌اختری نیز بزرگ‌تر است و نشان می‌دهد که که کوتوله‌ی سفید M31N2008-12a، میلیون‌ها سال، با فرکانس بالا فوران کرده است.

انعطاف پذیری در دل سختی‌های زندگی، از خصوصیات اغلب افراد موفق در تاریخ است. آن‌ها مشکلات شخصی و خانوادگی را مانعی برای موفقیت نمی‌دانند.

در سال 1962، ویکتور گورتزل (روانشناس مشهور) کتابی با نام «مهد تمدن: مطالعه‌ی دوران کودکی بیش از 400فرد مشهور قرن بیستم» منتشر کرد. او به همراه همسرش میلدرد برای تالیف این کتاب افرادی را انتخاب کردند که حداقل دو بیوگرافی در مورد آن‌ها منتشر شده بود یا تأثیری قابل توجه روی جامعه‌ی اطراف خود داشتند. افراد مشهوری همچون لوئیس آرمسترانگ، فریدا کالو، ماری کوری، النور روزولت، هنری فورد و جان دی‌. راکفلر جزو افراد موفق مورد بررسی بودند  .

خانواده ی گورتزل در تحقیقات خود به این نتیجه رسید که کمتر از 15درصد از مردان و زنان مشهور در خانواده‌‌هایی بدون مشکل رشد یافته‌اند و 10درصد دیگر خانواده‌هایی با وضعیت بینابین داشته‌اند. تحقیقات نشان داد که 75درصد از این افراد که حدود 300نفر بوده‌اند، در خانواده‌هایی با مشکلات اساسی رشد یافته بودند. فقر، توهین، نداشتن یکی از والدین، اعتیاد به الکل، بیماری‌های شدید و موارد مشابه، از تجربیات مشترک این 300نفر در دوران کودکی بود. گورتزل در جایی از کتاب خود نتیجه‌ی این آمار را این‌گونه بیان می‌کند: «نرمال و عادی بودن زندگی یک فرد، دلیل و پیش‌نیازی برای موفق و مشهور شدن نیست.»

اگر تحقیقات این روانشناس امروز هم ادامه داشت،‌ قطعا مثال‌های قابل لمس بیشتری به لیستش اضافه می‌شد. اپرا وینفری، هاوارد شولتز، لبرون جیمز و سونیا سوتومایور تنها تعداد محدودی از افراد موفق با این شرایط هستند. لقبی که برای این‌گونه افراد به‌کار می‌رود، انعطاف‌پذیر یا ارتجاعی است.

روش های فروش

شما با استفاده از روش های فروش می‌توانید به روش‌های مختلفی کالاها و یا خدمات خود را بفروشید. در فروش و بازاریابی هر چه گزینه ها و راه چاره های بیشتری داشته باشید، هر چه به احتمالات بیشتری بتوانید توجه کنید، با احتمال بیشتری می‌توانید قدم اول را بردارید و به ثروت برسید. هر چه تکنیک های فروش ، راهکارهای فروش واستراتژی فروش بیشتری داشته باشید، با احتمال بیشتری می‌توانید به هدف‌های مالی خود نزدیک شوید.

فروش یکی از حوزه های مورد علاقه در تقریباً تمام سازمان‌هاست. اما هر سازمان، محصولات یا خدماتش را به نوعی می‌فروشد، به عبارت دیگر برای هر سازمانی نوعی از فروش مناسب است.

ادامه مطلب...